ATO përem.
1. vetor. Tregon frymorë a sende (të shënuar nga emra të gjinisë femërore), që zihen në gojë, por që nuk janë aty; zëvendëson një emër të gjinisë femërore (në numrin shumës), që është përmendur pak më parë ose që do të përmendet më pas. Ato vetë pikërisht ato. Me to. Pas tyre.
2. dëft. Tregon frymorë a sende (të shënuar nga emra të gjinisë femërore), që ndodhen më larg folësit se frymorët a sendet e tjera të atij lloji; zëvendëson një emër të gjinisë femërore (në numrin shumës), që është përmendur më parë se një tjetër; kund. këto. Ato atje. Ja ato. Ato vajza. Ato male. Ato vende.
3. dëft. Përdoret me një emër të gjinisë femërore në numrin shumës për të treguar pjesën e kohës, që shënohet nga emri ose që është përmendur më parë. Ato kohë. Ato vite. Ato ditë. Ato çaste.
4. dëft. Përdoret para një fjalie të varur, e cila përcakton frymorët a sendet që tregon përemri (të shënuar nga emra të gjinisë femërore në numrin shumës), ose para një fjalie kryefjalore, e cila përcakton frymorët a sendet, që zëvendëson përemri; përdoret për të treguar ose për të zëvendësuar frymorët a sendet që përmenden më parë me një cilësi a tipar të caktuar. Një nga ato vajzat e kooperativës. Nëpër ato fushat e gjelbëruara.
5. dëft. libr. Përdoret në vend të një emri të gjinisë femërore (në numrin shumës) për të mos u përsëritur emri. Si në vendet malore, edhe në ato fushore.
6. dëft. Përdoret për të treguar në mënyrë të përgjithësuar mendimet, çështjet ose rrethanat që përmenden më parë ose që plotësohen më pas. Ato që dinte i tha të gjitha.
7. përd. em. bised., përb. Gratë e përdala. * Ato të grave euf. zakonet, të përmuajshmet e grave. Në ato (e sipër) ndërkaq, në atë kohë. S'bie në ato ujëra edhe poh. shih tek UJ/Ë,~I.