BERIBAT mb.vjet.
1. Që është i çrregullt e i shkatërruar sa s'ka ku të vejë më keq; i përlyer, i ndotur; që nuk vlen për asgjë. Njeri beribat. Grua beribate. Shtëpi beribate.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (për njerëzit). * E bëri beribat e prishi fare, e shkatërroi sa s'ka ku të vejë më keq; e përleu, e ndoti.