1. vet. nj. Të qenët absurd, karakteri absurd i diçkaje. Absurditeti i një arsyetimi (i një mendimi, i një teorie).

2. Diçka fare pa kuptim e jashtë mendjes, ide absurde, marrëzi. Thotë absurditete. E çon (e shpie) deri në absurditet diçka. Bie në absurditet.