AHENG m.sh.bised.
1. Argëtim me saze dhe me këngë e valle popullore, zakonisht në raste gëzimi në familje; përmb. sazet popullore. Këngë ahengu. Bëj (hap, ngre) aheng. Shkoi për aheng. Mori aheng për dasmë.
2. keq. Dëfrim i shthurur me të pira të tepruara e me rrëmujë.
3. muz. Tërësia e këngëve dhe e melodive popullore, që këndoheshin e luheshin në raste dëfrimesh dhe që nuk përfshinin këngët rituale e gojëdhënore. Ahengu shkodran. Këngë ahengu. * Dasmë pa aheng punë së cilës i mungon gjëja kryesore, gjellë pa kripë.