1. I. ndajf. 1. Pastaj, më vonë. Të mbarojë punë, ani të dalë.

2. si fj. ndërm. Nuk ka gjë, s'prish punë, paçka. Ani, do të pres. Ani se nuk erdhi. II. pj. Përdoret zakonisht përpara disa përemrave e ndajfoljeve, për të treguar me ironi dikë a diçka që nuk besohet se mund të jetë i tillë a e tillë ose që shihet me mospërfillje; edhe, pale. Ani kush! Ani qysh! Ani si! Ani kur! III. pasth. Përdoret në krye të vargjeve në këngët popullore si thirrje dhe si mjet plotësues poetik, ashtu si edhe; hajde, hej, e po. Ani mora rrugën, nëno, për në Pukë! Ani ç`paska qafën si gastare!