1. I vë arnë një petku, këpucë, enë etj.; zë një vrimë a një të çarë me diçka. Arnoj këmishën (çorapet). Arnoj këpucët. Arnoj kazanin. Arnoj murin.

2. fig. Mbuloj të metat, dobësitë etj. me ç'të kem në dorë; përpiqem të ndreq diçka, të dal nga vështirësitë në një farë mënyre. * Gris (prish) gjirin, arno pëqirin! fj. u. shih te GRIS.