ASHPËRSOHEM vetv.
1. vet. veta III. Bëhet më i mprehtë e më i rëndë, bëhet më i ashpër, acarohet. Ashpërsohet lufta. Ashpërsohen kontradiktat (mosmarrëveshjet). Ashpërsohen marrëdhëniet. Ashpërsohet gjendja (puna, kriza).
2. Bëhem më i ashpër, egërsohem; zemërohem keq me dikë. U ashpërsua me djalin.
3. Pës. e ASHPËRSOJ.