1. vet. veta III biol., mjek. Dobëson, rrëgjon dhe mpin një organ ose një ind të organizmit.

2. fig. libr. E bëj dikë të humbë vetitë e mira, ia dobësoj a pakësoj dikujt aftësitë krijuese, i ndaloj zhvillimin. I atrofizon vullnetin. E atrofizon shpirtërisht.