BABALLËK m.sh.ndërt.
Dru i shkurtër e i trashë, që vihet nga kulmi i çatisë pingul mbi trarët e tavanit dhe mban kulmarin. U thye baballëku.
BABALLËK mb.bised.
1. I patëkeq, i shtruar, shpirtmirë; i padjallëzuar, babaxhan. Njeri baballëk.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.