1. Që ka në trup bacile të një sëmundjeje ngjitëse, por që vetë nuk është sëmurë; që ka bacile. Njeri bacilmbartës. Kafshë bacilmbartëse. Mjedis bacilmbartës.

2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (për njerëzit e kafshët). Bacilmbartës i tuberkulozit. Zbulimi i bacilmbartësve.