1. Me ndërgjegje të pastër, me guxim e pa druajtje, ballëlart. Qëndron (shkon, del) ballëhapur. E pres ballëhapur.

2. si mb. Që e ka ndërgjegjen të pastër, që ecën me guxim e pa druajtje në jetë; i hapur, i çiltër. Jam ballëhapur.