Skip Navigation or Skip to Content
X
BARUT m.sh.
1. kryes. nj. Lëndë plasëse, zakonisht si pluhur i zi a i murrmë, që përdoret për të mbushur gëzhojat e predhave të armëve të zjarrit. Barut i zi. Barut i thatë. Barut pa tym. Tym (erë) baruti. Fuçi me barut. Fabrikë baruti. Mbush me barut. Ndez barutin. Ndizet (shpërthen) si baruti.
2. përd. mb. fig. Që nxehet shpejt, që merr zjarr menjëherë; i gjallë e i shkathët, i zjarrtë. Është barut. E ka zemrën barut.
3. Farat e karabushit të qepës. * U bë barut diçka u tha shumë, aq sa mund të thërrmohet. E bëri barut (tym) shih tek TYM,~I. Fishek pa barut shih te FISHEK,~U. Fuçi baruti vend, në të cilin është gati të shpërthejë menjëherë lufta. I dha (i kalli) barut shih te JAP. Iu lag baruti tall. e humbi menjëherë guximin para një kundërshtari a para një eprori. Vend i barutit vend i trimave dhe i luftërave të guximshme, ku mbrohet çdo e drejtë me armë në dorë. Iu bë koka barut i hipi gjaku në kokë, u nxeh. Bie (mban) erë barut ka mundësi të pëlcasë lufta, ndihet era e luftës; është e ndezur lufta, bëhen përleshje. E ha barutin me grushte shih te GRUSHT,~I. I dha zjarr barutit u bë shkaktar që të shpërthente një kryengritje, një grevë etj. në kushte të acaruara. E ka barutin të lagur shih te LAGUR (i, e). E mbajmë (e kemi) barutin të thatë shih te THATË (i, e). I ka marrë erë barutit ka rënë në përleshje, ka marrë pjesë në luftë. E mbaj në torbë bukën e barutin shih tek TORB/Ë,~A.