1. Që ka diçka me shumicë, që është plot të mira; që jep ose që prodhon shumë, i frytshëm, pjellor. Vend i begatshëm. Tokë e begatshme. Korrje (vjelje) të begatshme. Punë e begatshme. Vit i begatshëm. Jetë e begatshme. Bashkëpunim i begatshëm.

2. fig. shih BEGATË (i, e)

3.

4. vjet. I pasur, pasanik. U bë i begatshëm.