BEJLEG II m.sh.krahin.
1. Tufa e luleve në majë të bimës së misrit, lulja e misrit. Lëshon (nxjerr) bejleg. Ka ardhur misri në bejleg po lëshon lule misri.
2. sh. ~GË, ~GËT. Tufë flokësh; balluke. Grua me bejlegë. La bejleg. Preu bejlegët.
3. Kec a qengj trupvogël ose që është pjellë para kohe.
4. fig. Njeri që dallohet nga një shenjë a nga një cen; njeri trupvogël e i fortë.