1. Zotim solemn për të vepruar së bashku për një qëllim; fjala e nderit që jepet për të përkrahur dikë ose për t'u lidhur me të. Mik me besa-besë. Bëj besa-besën. E bëj me besa-besë. Lidhem me besa-besë. I zotohem me besa-besë.

2. Përdoret si fjalë e ndërmjetme me kuptimin «me të vërtetë; për fjalë të nderit». Besa-besë, me të zor të matesh.