BESËTAR m.sh.vjet.
Ai që hynte si ndërmjetës në mes të dy palëve në gjak për të ndërprerë hakmarrjen për një kohë të caktuar. Hyri besëtar.
BESËTAR mb.vjet.
1. Besnik. Burrë (luftëtar) besëtar. Grua besëtare. Roje besëtare.
2. Besimtar.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.