1. Një farë, një gjë e papërcaktuar mirë, një lloj me të cilin ngjet pak a shumë diçka. Një si biçim shtëpie. Një biçim njeriu. Si biçim peme. I atij biçimi. Të një biçimi janë.

2. Fytyrë; pamje. Biçimin tënd kishte.

3. keq. Njeri që nga pamja ose nga sjelljet shquan për keq nga të tjerët; njeri i një lloji të veçantë. Biçim njeri (burrë). Biçim më vete. Çfarë biçimi! * E solli në biçim dikë a diçka e bëri të jetë siç duhet, e bëri të jetë në rregull.