1. Gropë e vogël në tokë, ku vë thembrën e këmbës lojtari në lojën e doçkës. Ruaj (zë) bicen.

2. fig. Vend ku ngulet një njeri për të punuar a për të ndenjur për një kohë, të gjatë; qoshe e rehatshme. Gjeti (zuri) një bice. Nuk e la bicen * Ia zuri bicen dikujt ia: zuri shtigjet, nuk i la mundësi të bënte diçka.