BIFKË f.sh.
1. Bimëz, mugull; bisk i hollë, filiz që del nga trungu ose nga një degë. Bifkë muri. Bifka e qepës (e lakrës). Bifkat e ullirit. Ka lëshuar (ka nxjerrë) bifkë.
2. Pipth i hollë e i shkurtër në majë të qylafit ose të beretës së kokës. Qylaf me bifkë.