Skip Navigation or Skip to Content
X
BIRUCË f.sh.
1. Vrimë e vogël. Birucë miu.
2. Qeli shumë e vogël në burg, zakonisht për një njeri që mbahet i veçuar nga të tjerët; burg. Birucë burgu. Birucë e errët (e ftohtë). E futën në birucë.
3. fig. Dhomë e vogël, e ngushtë dhe pa dritë. Jetonte (banonte) në një birucë.