1. Truall i vogël me ujë e me baltë; ligatinë. Bllacat e orës. Bllacat e rrugës. Bëhet bllacë.

2. shih BLLACOR/E,~JA. * U bë bllacë a) u qull, u lag shumë; b) mbeti si qull (për bukën dhe për gatimet e tjera). E la punën bllacë nuk e përfundoi, e la të pazgjidhur diçka.