BOTOR mb.vjet.
1. Që ka të bëjë me të gjithë, që ka karakter të përgjithshëm, që përdoret nga të gjithë; publik. Rrugë botore. Ndërtesa botore. Arsimi botor.
2. Që kishte të bënte me ndërtimin dhe me mirëmbajtjen e rrugëve, të urave, të ndërtesave shtetërore etj.; që kishte të bënte me shërbimet komunale. Punë (shërbime) botore. Shpenzime botore. Zyra botore. Ministria e Punëve Botore (ishte në Shqipëri deri në vitin 1950).