BRANË f.sh.
1. shih LES/Ë,~A I 1. Branë e rëndë (e lehtë). Branë me thika. I heq (i shkoj) branën (tokës).
2. Vegël në trajtë bige, me një peshë përsipër, që shërben për të mbajtur të tërhequra fijet, kur i endim dhe i mbledhim në shulësin e tezgjahut. Guri i branës.
3. krahin. Ortek bore.
BRANË ndajf.
Zvarrë, rrëshqanthi. Branë për tokë. Osh e branë. Tërheq branë. Hiqej branë.