1. I butë, që pritet, që copëtohet a që hahet lehtë, i ndulkët (për pemët, për mishin etj.); që punohet me lehtësi, i shkrifët, i butë (për tokën). Pemë të brydhëta. Dardhë e brydhët. Mish i brydhët. Tokë e brydhët. Dhe i brydhët.

2. I butë e i njomë; i brishtë. Dorë e brydhët. Lëkurë e brydhët. Trup i brydhët.

3. fig. I butë. Dritë e brydhët. Rreze e brydhët.

4. fig. mospërf. I qullët, i ngathët. Njeri i brydhët.