1. Gjëmim i zgjatur dhe i mbytur, që shoqëron vetëtimën. Gjëmon bubullima.

2. Zhurmë e madhe dhe e zgjatur, gjëmim; krismë shurdhuese, buçimë. Bubullima e topave (e mortajave, e minave). Bubullima e kambanave. * Si bubullimë (si rrufe) në qiell të kaltër (të kthjellët) përdoret për diçka të rëndë që vjen fare e papritur.