1. Përshtypje e madhe që bën një ngjarje a një lajm, jehonë e gjerë që ka një ngjarje a një lajm në popull; famë. Bujë e madhe. Bëri bujë.

2. keq. Zhurmë e madhe dhe e fryrë, që bëhet rreth një njeriu, një vepre, një çështjeje, një ngjarjeje, etj., për t'ia rritur vlerën dhe për ta bërë të njohur gjithandej; zhurmë për t'u dukur. Pa bujë. Punë (prirje) për bujë. I jep bujë. U bë bujë.

3. Buçimë, buitje (e lumit, e valëve etj.). Uturin (shfryn) me bujë. * E bëri bujë e zmadhoi a e fryu një gjë, bëri zhurmë rreth diçkaje, e paraqiti diçka si tepër shqetësuese e të ngutshme. Me kujë e me bujë shih te KUJ/Ë,~A. Me pohe e me bujë keq. me zhurmë e me shkëlqim të madh për t'u dukur dhe për të bërë përshtypje te të tjerët.