Skip Navigation or Skip to Content
X
BUJTËS m.sh.
1. Ai që kalon natën ose fle përkohësisht diku, ai që rri një natë a më shumë si mysafir te dikush, ai që vjen, për të bujtur; ai që rri disa ditë në një vend.
2. spec. Ai që bëhet shtrat për diçka, mbartës. Bujtës ndërmjetës (përfundimtar) i larvave.
BUJTËS mb.spec.
Që bëhet shtrat për diçka, mbartës. Organizëm bujtës. Qelizë bujtëse.