1. Duhan i thatë e i shkoqur si pluhur, që e thithin me hundë për të nxitur teshtitjen. Kuti burnoti. Erë burnot. Thith (heq, nuhat) burnot.

2. përd. mb. fig. keq. Që s'ka asnjë vlerë, që nuk shërben për asgjë; që s'di asgjë, i pazhvilluar nga mendja. Ishte burnot fare. * E bëj burnot diçka e copëtoj diçka në grimca të vogla, e bëj pluhur; e prish diçka, e shkatërroj fare.