BYMEHET vetv.
1. fiz. Zmadhon e rrit vëllimin nga nxehtësia, nga lagështia etj. pa ndryshuar natyrën e vet, fryhet (për një trup); kund. tkurret. Bymehet uji (ajri). Bymehen metalet. Trupat bymehen.
2. Fryhet, ënjtet (për fytyrën etj.); fryhet, mbushet plot, vjen (për lumin). Fytyra iu bymye. Po bymehet lumi.
3. Pës. e BYMEJ.