CAPINË I f.sh.
1. Vegël prej metali, me majë hekuri të kthyer pak e me bisht të gjatë, që përdoret për të tërhequr rrëshqanë dhe për të rrokullisur trupat e drurëve. I nguli capinën trungut të pishës.
2. tek. Mashë e madhe për të kapur dhe për të lëvizur pjesë metalike të nxehta.