1. Përhap andej-këndej pa rregull, shpërndaj në rrëmujë; i bëj të ikin në rrëmujë. Çakërdis bagëtinë (pulat). Çakërdis urët e zjarrit. Çakërdis njerëzit.

2. fig. I prish mendjen; e bëj të mos dijë si të veprojë, e hutoj. I çakërdisi mendjen. E çakërdisi me fjalë.

3. fig. E ngatërroj diçka, e bëj rrëmujë, i humbas fillin diçkaje. Çakërdis punën. Çakërdis fjalën.

4. jokal. shih ÇAKËRDISEM

5.