Skip Navigation or Skip to Content
X
ÇALAMAN mb.keq.
1. Që çalon nga këmbët, i çalë. Burrë çalaman. Grua çalamane. Kalë çalaman.
2. fig. Që është me të meta, i çalë. Punë çalamane.
3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit. Mori një çalaman.