ÇARTUR mb.
1. I prishur. Shtëpi e çartur. Vezë e çartur.
2. I prishur nga mendtë (për njerëzit); i tërbuar (për kafshët). Njerëz të çartur. Qen i çartur. Bishë e çartur.
3. fig. Që nuk e peshon rrezikun, që nuk do t’ia dijë për asnjë rrezik, kokëkrisur. Trim i çartur.