1. Emër me të cilin të vegjlit thërresin babanë ose vëllanë e madh. E la jetim çeçoja. E thirri çeçoja.

2. keq. Njeri pak i lënë nga mendtë. Flet si çeço. Është bërë çeço fare. * Si çeçoja patjetër, do apo nuk do, dashur padashur, medoemos. U bë çeço (tapë, thumb, livadh, xurxull, fushë, karroqe, bërryl...) shih te BËHEM. E bëri çeço (lule, nuse, usta) shih te BËJ.