ÇEMBER m.sh.vjet.
1. Shami koke zakonisht prej nape të bardhë dhe e qëndisur, që e hedhin gratë mbi ballë. Çember i bardhë (i kuq). Çember i qëndisur. Lidh (vë) çemberin. Ngre (heq) çemberin. Mbuloj me çember.
2. Cipa e dhjamtë që mbështjell rropullitë e barkut të bagëtive. * I ra një çember u zbeh në fytyrë.