1. Që ka humbur vetitë e mira e thelbësore, që është prishur, i zvetënuar. Njeri i çoroditur.

2. Që është trullosur dhe ka hyrë në rrugë të gabuar; që është i hutuar dhe nuk di nga të shkojë e si të veprojë. Rrinte i çoroditur. Mbeti i çoroditur.