CËRIT II kal.
1. Thumboj; shpoj, nguc. Cërit mushkën (gomarin).
2. fig. I shkaktoj një dhembje therëse; e pikëlloj, e përvëloj, e djeg. I cërit zemrën.
3. jokal. vet. veta III fig. Me bën të ndiej një dhembje therëse, më ngjall një ndjenjë të mprehtë shqetësimi e trishtimi. I cërit zemra. Me cërit në zemër (në shpirt).