CIKNË f.sh.
1. Acar. Ciknë e madhe. Ciknat e dimrit (e vjeshtës, e pranverës). Ditë me ciknë. Ben ciknë. Fillojnë ciknat. Brymë që bie në mot me acar. Zë ciknë. Mbulohet me ciknë.
2. Pjesa e djegur e gjellës a e qumështit, që është ngjitur në fund të enës. Zë ciknë gjella. * Iu bënë trutë ciknë u budallallos; u matufos.