1. Pjesa e kërcellit ose e trungut të hollë, që mbetet në tokë pasi korret misri, pasi pritet një dru etj.; kamjallë; kërcu. Cubak misri. . CUBAK mb. krahin. 1. shih CUB,~E. Qen cubak. Gjel cubak. Grurë cubak.

2. fig. Që nuk ka fat, fatprerë (për vajzat). Cucë cubake.