1. Lëfyt i drunjtë që vihet në fundin e një fuçie për të nxjerrë verën, mushtin etj.; muslluk. Duqi i fuçisë. Duqi i çezmës. Duqi i ujit. Hap (mbyll) duqin.

2. Shtupë, leckë a shkop që shërben për të mbyllur këtë lëfyt. I vë (i heq) duqin.

3. Bisht cigareje. Duq i fikur (i ndezur). Flak duqin.