DUROHEM vetv.
1. Pavet. e DUROJ 2,3 (zakon. me pjesëzën mohuese «s» ose «nuk» dhe me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore). S`iu durua pa folur (pa pyetur). S`më durohet sa ta shoh.
2. Pës. e DUROJ 1, 4,
3. Nuk durohej dhembja. Nuk durohej vapa (të ftohtët). Nuk durohet robëria. Nuk durohej dot kur fliste në atë mënyrë.