1. fet. Qenie e mbinatyrshme që sipas besimeve të kota, mendohet si e patrupëzuar, dhe zakonisht përfytyrohet si një fëmijë i bukur me krahë, i cili vepron gjoja si i dërguar i zotit e si zbatues i urdhrave të tij.

2. fig. Njeri me shpirt të pastër, i butë, i dashur e i pafajshëm, që nuk di të bëjë të këqija; mishërim i përkryer i një vetie të mirë. Engjëll i mirësisë (i bukurisë).

3. Përd. mb. sipas kuptimit 2 të emrit. E ka vajzën (djalin) engjëll.