FOKË I f.sh.
1. zool. Gjitar i deteve polare, me trup të madh e me qafë të shkurtër, me këmbë si lopatë, me lëkurë të mbuluar me qime të shkurtra, që ushqehet me peshq dhe që gjuhet zakonisht për t’i marrë dhjamin e lëkurës. Mish (dhjamë, lëkurë) fokë. Gjuetia e fokave. Është si fokë.
2. bised. mospërf. Njeri i trashë, i rëndë e i ngathët, që mezi lëviz.