1. gjuh. Që shqiptohet duke kaluar ajri nëpër zgavrat e hundës, që shqiptohet me hundë; që ka hundorësi. Zë (tingull) hundor. Zanore (bashkëtingëllore) hundore. Theks hundor. Shqiptim hundor.

2. anat. Që ndodhet në hundë, i hundës. Kocka hundore. Flegrat hundore.

3. si em. ~E, ~JA f. sh. ~E, ~ET gjuh. Zanore ose bashkëtingëllore hundore. Hundoret e shqipes.