1. zool. Femra e hutit. Zogu i hutës. Ra huta në pula.

2. zool. Shpend grabitqar, me kokë dhe me gushë të mbuluar me pupla, me qafë të rrjepur, me kthetra të mëdha, të forta e pak të kthyera, që rron nëpër pyje. Huta e bardhë kali i qyqes. Hutë deti pulëbardhë.

3. fig. Grua a vajzë e trashë nga mendja; femër e shushatur e matufe. Kishte marrë një hutë.

4. Dele me veshë shumë të vegjël. I humbi huta.