1. Prish, bëj që të kalbet: kalb. Sëmundja ia kalbëzoi rrënjët. Uji i tepërt i kalbëzon pemët.

2. vet. veta III fig. Prish nga ana morale; e çon drejt rënies; fillon ta prishë nga brenda, nis ta kalbë. * Pema e kalbur kalbëzon (kalb) edhe shoqet fj. u. shih te PEM/Ë,~A.