1. Ashkël e vogël druri. Zhiblat e drurit. U mbush oborri me zhibla.

2. Grimcë, thërrmijë, lëmishte, teshë. I ra një zhibël në sy.

3. Nishan a shenjë që ka dikush në lëkurë ose në trup; njollë. E ka fytyrën me zhibla. Iu bë trupi tërë zhibla.

4. fig. Njollë morale, cen, e metë. Burrë pa zhibla.

5. zakon. sh. bised. Naze që bën dikush, duke i shoqëruar me lëvizje a me përdredhje të trupit. Bënte shumë zhibla.

6. fig. bised. Shmangie nga e drejta a nga e vërteta; dredhi, hile; prapamendim. Është njeri pa zhibla. Flet pa zhibla. Mos na bij zhiblat Lëri zhiblat! * S’ia heq zhiblën nga syri dikujt nuk i jep as ndihmën më të vogël, kur ka nevojë.