GJËMËMADH I mb.
1. Që sjell a shkakton një fatkeqësi të madhe; që ndjell fatkeqësi a gjëmë. Rrebesh gjëmëmadh. Vdekje gjëmëmadhe. Humbje gjëmëmadhe. Fjalë gjëmëmadhe.
2. Që i ka rënë një fatkeqësi e rëndë; që ka vuajtur shumë, fatkeq; si mallk. që i rëntë një gjëmë.
3. Përd. em. sipas kuptimit 2 të mbiemrit.